Het beginsel van technisch tekenen werd in de vijftiende eeuw gelegd door architecten als Filippo Brunelleschi en Leon Battista Alberti, die de beginselen van het perspectieftekenen herontdekten. Leonardo da Vinci ontwikkelde het perspectief en technisch tekenen verder door voort te bouwen op geometrische beginselen van wiskundigen uit de Antieke Oudheid zoals Pythagoras en Euclides.
De wiskundige beginselen van het technisch tekenen werden verder ontwikkeld met de zogenaamde projectieve meetkunde, met name door de 17e-eeuwse wiskundigen als Girard Desargues en Blaise Pascal. Aan het eind van de 18de eeuw werd de beschrijvende meetkunde ontwikkeld tot een omvangrijk en logisch geheel van voorschriften voor het maken van technische tekeningen. Hierbij werkte Amédée-François Frézier (1682-1773) de orthogonale projectie uit tot een samenhangend systeem. Het was echter nog geheel gericht op de praktische toepassingen.
Het technisch tekenen heeft zich in de loop van de eeuwen ontwikkeld tot een moderne techniek waaraan een eenduidige evolutie ten grondslag ligt. Het klassieke technisch tekenen verliest de laatste decennia sterk aan betekenis. Bedrijven die speciaal gericht waren op het vervaardigen van hulpmiddelen voor het tekenen zijn meestal opgegaan in grote concerns die alle mogelijke hard- en software en andere benodigdheden voor kantoor maken en leveren.
